De wereld wordt momenteel getroffen door een van de ergste hongercrisissen die we ooit gekend hebben. 928 miljoen mensen vinden momenteel amper voedsel en 70% onder hen zijn vrouwen en meisjes. Hieronder geven we de vijf meest voorkomende redenen waarom meisjes harder getroffen worden en wat Plan International doet om dit te voorkomen.
Wanneer er weinig tot geen voedsel beschikbaar is, worden meisjes als eerste van school gehaald om mee te helpen in het huishouden of voedsel en water te zoeken. Jongens worden daarbij vaker een grotere toekomst toegedicht, zij mogen daarom op school blijven. Een mythe die op deze manier enkel in stand wordt gehouden.
In vele landen zijn scholen echter de enige plek waar kinderen een warme maaltijd krijgen. Meisjes op school houden moet dus een prioriteit zijn, ook in tijden van crisis.
Met de huidige voedseltekorten en stijgende voedselprijzen, kan het het voeden van een mond minder een waarlijk verschil maken voor een familie. In vele landen gaan meisjes inwonen bij hun echtgenoot of schoonfamilie. Voor families in hongersnood is dit vaak een erg pijnlijke, maar noodzakelijke keuze om te overleven. Een keuze die nooit nodig zou moeten zijn.
In situaties van voedselschaarste en droogte zien sommige meisjes zich genoodzaakt om seksuele handelingen te verrichten in ruil voor voedsel of water. Wat een groot gevaar tot gendergerelateerd geweld en ongewenste zwangerschappen met zich meebrengt. Vooral jonge tienermeisjes lopen het grootste risico, omdat zij nog maar weinig weten over voorbehoedsmiddelen en seksuele overdraagbare ziektes.
Wanneer een vrouw of meisje zwanger is, heeft zij nood aan gezonde voeding. Voeding die er vaak simpelweg niet is. Dit is niet alleen een gevaar voor de moeder, maar ook voor haar ongeboren kind met een verhoogd risico op een miskraam, vroege geboorte of zelfs misvormingen.
Francisca uit Guatemala is 19 jaar oud en zwanger van haar eerste kind, maar er heerst honger in haar regio. Zeven op de tien kinderen zijn er ondertussen chronisch ondervoed.
In sommige culturen is het daarbij nog steeds de gewoonte dat vrouwen en meisjes pas als laatste eten en dus vaak ook minder te eten krijgen. Een realiteit die nog complexer wordt door kindhuwelijken en tienerzwangerschappen waardoor een meisje bijvoorbeeld voorrang geeft aan haar eigen kind voor ze zelf eet.
.png "MicrosoftTeams-image (10)")
© 2024 - Plan International België - BE0425420917